W blasku świateł

1050
Kościół pw. św. Katarzyny w Radomiu (oo. bernardyni). Foto: ks. S. Piekielnik / www.diecezja.radom.pl

Kościół św. Katarzyny (oo. Bernardynów) w Radomiu ukazuje swoje piękno również nocą. Wokół zabytkowej świątyni zamontowano zewnętrzne oświetlenie.

Oświetlenie zabytkowego kościoła i klasztoru oo. Bernardynów jest jedną z inwestycji, które znalazły się w radomskim Budżecie Obywatelskim na rok 2017.

Na chwilę obecną jest podświetlony kościół oraz część klasztoru od ul. Żeromskiego i od strony północno-zachodniej. – Na iluminację czekają jeszcze dwie pozostałe strony obiektu, chodzi o budynek klasztoru od strony szpitala oraz ul. Traugutta – mówi o. Stanisław Górka OFM, gwardian klasztoru.

Prace zostały przeprowadzone pod nadzorem konserwatora zabytków.

W 2018 roku przypada 550. rocznica obecności bernardynów w Radomiu.

„Konwent radomski jest jednym z najstarszych klasztorów bernardyńskich. Swoje powstanie zawdzięcza królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi, który w 1467 r. wyraził zgodę na osiedlenie się bernardynów w królewskim mieście. Dla braci wytyczono miejsce za murami miejskimi, na Przedmieściu Jedlińskim. Szybko, już w 1468 r., przy wydatnej pomocy króla, ukończono budowę drewnianego kościoła św. Katarzyny Męczennicy oraz klasztoru.” – czytamy na internetowej stronie zakonu bernardynów w Polsce (http://www.bernardyni.pl/klasztory/radom0). Dwa lata później przystąpiono do budowy murowanego, jednonawowego, gotyckiego kościoła. Prace te trwały około 20 lat, po czym przystąpiono do budowy murowanego klasztoru.

Trudnym okresem dla radomskich bernardynów był czas zaborów. Za działalność patriotyczną szczególnie w czasie powstania styczniowego zakonników spotkały represje; wielu z nich zostało zesłanych w głąb Rosji, a w 1864 dokonano kasaty klasztoru. Od 1863 roku na terenie klasztoru stacjonowały oddziały rosyjskie.

Bernardyni wrócili do Radomia w 1936 r.

[FAG id=4965]