Anioł Pański – dzień I

586
Pomnik Jana Pawła II przed WSD w Radomiu. Foto: ks. S. Piekielnik / www.diecezja.radom.pl

Św. Jan Paweł II prosił, by modlitwę „Anioł Pański” odmawiać w intencji Ojca Świętego – następcy św. Piotra Apostoła. Będziemy modlili się więc w tej godzinie południowej w intencji Papieża Franciszka.

Każdego dnia w czasie modlitwy „Anioł Pański” wsłuchiwać się będziemy w nagranie słów św. Jana Pawła II. Słowa Świętego Papieża będą dla nas szczególną katechezą i rozważaniem pomocnym w modlitwie „Anioł Pański”.

Św. Jan Paweł II uczył nas :

„Aby zgłębić tajemnicę Eucharystii, trzeba ciągle na nowo powracać do wieczernika, tam, gdzie w Wielki Czwartek miała miejsce Ostatnia Wieczerza. […] Głosimy śmierć Twoją Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. Słowa te zawierają sam rdzeń tajemnicy eucharystycznej. Odnajdujemy w nich to, czego codziennie jesteśmy świadkami i uczestnikami, gdy sprawujemy i przyjmujemy Eucharystię. Jezus dokonuje w wieczerniku przeistoczenia. Mocą Jego słów, chleb – zachowując zewnętrzną postać chleba – staje się Ciałem Chrystusa, wino zaś – zachowując zewnętrzną postać wina – staje się Jego Krwią. Oto wielka tajemnica wiary! Sprawując tę tajemnicę nie tylko ponawiamy to, co Chrystus uczynił w wieczerniku, ale także wchodzimy w misterium Jego śmierci. «Głosimy śmierć Twoją» – śmierć odkupieńczą. «Wyznajemy Twoje zmartwychwstanie!». Jesteśmy prawdziwie uczestnikami Triduum Sacrum i Nocy Paschalnej. Jesteśmy uczestnikami zbawczego misterium Chrystusa i oczekujemy Jego przyjścia w chwale. Wraz z ustanowieniem Eucharystii weszliśmy w czas ostateczny, w czas oczekiwania na drugie i ostateczne przyjście Chrystusa, kiedy dokona się sąd nad światem, a zarazem wypełni się dzieło odkupienia. Eucharystia o tym wszystkim nie tylko mówi. W Eucharystii wszystko to jest sprawowane – to wszystko się w niej dokonuje. Zaiste, jest ona wielkim, największym sakramentem Kościoła. Kościół sprawuje Eucharystię, a równocześnie Eucharystia tworzy Kościół” (Wrocław, 1 VI 1997 r.).

(Link do nagrania: https://jp2.tvp.pl/47044361/homilia-wygloszona-we-wroclawiu; od 10 min. 15 s.)

P.: Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi,
W.: I poczęła z Ducha Świętego.

Zdrowaś Maryjo…

P.: Oto ja, służebnica Pańska,
W.: Niech mi się stanie według słowa Twego.

Zdrowaś Maryjo…

P.: A Słowo ciałem się stało
W.: I zamieszkało między nami.

Zdrowaś Maryjo…

P.: Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko,
W.: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

P.: Módlmy się: Łaskę Twoją prosimy Cię, Panie, racz wlać w serca nasze, abyśmy którzy za zwiastowaniem anielskim Wcielenie Chrystusa, Syna Twego poznali, przez mękę Jego i krzyż do chwały zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez Chrystusa Pana naszego.
W.: Amen.

P.: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
W.: Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

P.: Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać, Panie,
W.: A światłość wiekuista niechaj im świeci.

P.: Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
W.: Amen.