– To jest wielki dzień dla nauczycieli polskich. Ten dekret jest też oddaniem hołdu nauczycielom polskim. – powiedział bp Piotr Turzyński, delegat KEP ds. Duszpasterstwa Nauczycieli i biskup pomocniczy Diecezji Radomskiej, podczas konferencji prasowej na której odczytano dekret watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
– Zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 19 stycznia br. błogosławiona Natalia Tułasiewicz, męczennica, została patronką nauczycieli w Polsce – poinformował w środę przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki.
Z decyzji Kongregacji cieszy się bp Piotr Turzyński. Podkreśla najważniejsze momenty błogosławionego życia Natalii Tułasiewicz, nauczycielki, wychowawczyni i męczennicy okresu II wojny światowej.
– To jest wielki dzień dla nauczycieli polskich. Ten dekret jest też oddaniem hołdu nauczycielom polskim. Natalia Tałasiewicz niesie w sobie wielkość chrześcijaństwa. Znała na pamięć całą Mszę św. po łacinie. Jest w jej postawie coś niezwykłego. Ona nigdy się nie załamywała. Realizowała swą misję nauczycielki i wychowawczyni nawet w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, gdzie została zagazowana krótko przed jego wyzwoleniem. Była polonistką, nauczycielką, poetką, osobą nieprzeciętną, entuzjastką słowa i czynu. Charakteryzowała ją chłonność wiedzy, świata i ludzi. Kochała przyrodę i podróże. Fascynowała ją kultura, sztuka, muzyka, a obok tego apostolstwo ludzi świeckich – mówi bp Piotr Turzyński.
Bp Turzyński zapowiedział, że tegoroczna ogólnopolska pielgrzymka nauczycieli na Jasną Górę będzie poświęcona osobie bł. Natalii Tułasiewicz.
Natalia Tałasiewiczówna urodziła się 9 kwietnia 1906 roku w Rzeszowie. Uczyła się w Kętach i w Krakowie. W 1921 roku jej rodzina przeniosła się do Poznania, gdzie Natalia uczyła się w gimnazjum prowadzonym przez Siostry Urszulanki Unii Rzymskiej. Po jego ukończeniu rozpoczęła studia z filologii polskiej na Uniwersytecie Poznańskim, które ukończyła w 1932 roku. Była nauczycielką szkół poznańskich. Po wybuchu II wojny światowej została wysiedlona z rodziną do Krakowa. Tam zaangażowała się w tajne nauczanie.
W 1943 roku przebywała w Hanowerze, jako pełnomocniczka Rządu Londyńskiego i świecka apostołka w ramach Wydziału Duszpasterskiego konspiracyjnej organizacji „Zachód”. Swą misję podjęła wśród robotników, pracując wraz z nimi w fabryce. Została zdekonspirowana wiosną 1944 roku. Przez pół roku więziona była w Hanowerze i Kolonii, gdzie przeszła ciężkie śledztwo powiązane z torturami. Z wyrokiem śmierci została zesłana do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. Tam, uznana za osobę zbyt słabą, by żyć, została skazana na śmierć przez zagazowanie. Było to 30 marca 1945 roku.
W czerwcu 1999 roku w Warszawie Jan Paweł II włączył ją do grona błogosławionych 108. męczenników okresu II wojny światowej.
