Wprowadzenie do Koronki do Bożego Miłosierdzia – dzień VII

399
Pielgrzymka. Nabożeństwo Eucharystyczne. Foto: ks. S. Piekielnik / www.diecezja.radom.pl

Z „Dzienniczka” św. s. Faustyny:

„Często odczuwałam mękę Pana Jezusa w ciele moim, chociaż to było niedostrzegalnym; cieszę się z tego, bo Jezus tak chce. Jednak trwało to krótki okres. Cierpienia te zapalały duszę moją ogniem miłości ku Bogu i duszom nieśmiertelnym. Miłość zniesie wszystko, miłość przetrwa śmierć, miłość nie lęka się niczego…” (nr 46).

Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński bardzo często powtarzał słowa:

„Ludzie mówią czas to pieniądz, a ja Wam mówię, czas to miłość”.

Każdy z nas przez całe życie musi uczyć się wypełniać swój czas miłością i zwalczać wszelkie formy nienawiści. Prośmy w dzisiejszej modlitwie, abyśmy kochali Boga i bliźniego całym sercem mając w pamięci słowa z Listu św. Jana: „Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi” (1 J 4, 20).

Koronka do Bożego Miłosierdzia
(do odmawiania na zwykłej cząstce różańca – 5 dziesiątków):

  • Na początku:
    • Ojcze nasz…
    • Zdrowaś Maryjo...
    • Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego...
  • Na dużych paciorkach (1 raz):
    • Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.
  • Na małych paciorkach (10 razy):
    • Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.
  • Na zakończenie (3 razy):
    • Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.

oprac. ks. Michał Nachyła