Urodził się 29 grudnia 1882 r. w Końskich (woj. świętokrzyskie). Tam też rozpoczął edukację, którą kontynuował w progimnazjum w Sandomierzu (1896-1899). Do kapłaństwa przygotowywał się w Sandomierskim Seminarium Duchownym (1899-1905). Wyświęcony w katedrze sandomierskiej 2 lipca 1905 r.
W latach 1908-1911 studiował w Akademii Duchownej w Petersburgu. Uzyskał stopień naukowy kandydata św. teologii. W 1911 r. pełnił funkcję wikariusza w katedrze i kapelana więzienia w Sandomierzu. W latach 1911-1912 był duszpasterzem w Słupi Nadbrzeżnej, a następnie był proboszczem w Skarżysku-Kam. (św. Józefa), Policznej, Radomiu (Opieki NMP – obecna katedra), Końskich (równocześnie dziekan).
Podczas wojny bolszewickiej był kapelanem wojskowym.
Poseł na Sejm Ustawodawczy Rzeczypospolitej Polskiej.
Wizytator katechetyczny szkół powszechnych. Kanonik, potem prałat dziekan kapituły opatowskiej, Gorliwy duszpasterz, działacz charytatywny i społeczny. Pełnił szereg funkcji w diecezji, jak sędzia sądu biskupiego, proboszcz konsultor.
Aresztowany trzeci raz 1 października 1941 r., więziony w Radomiu, potem w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, ze spokojem przyjął śmierć przez rozstrzelanie.
Beatyfikowany w gronie 108 męczenników przez Jana Pawła II dnia 13 czerwca 1999 roku.
