Kremacja w świetle nauki Kościoła katolickiego

Frgmenty artykułu:

"Słowo kremacja, z łac. cremare – palić, oznacza spalenie zwłok ludzkich podczas religijnego lub świeckiego obrzędu pogrzebowego. (...)

Kościół rzymskokatolicki na początku swego istnienia nie akceptował kremacji. Bardziej do przyjęcia był zwyczaj grzebania zmarłych niż palenia zwłok. Kościół tłumaczył swoje stanowisko, wskazując na tradycje starotestamentalne i osobę Jezusa Chrystusa, którego ciało zostało pochowane w grobie. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach, tj. klęski żywiołowej, wojny, epidemii, Kościół dopuszczał palenie zwłok. (...)

Kongregacja Świętego Oficjum (obecnie Kongregacja Nauki Wiary) wydała kilka dekretów zabraniających kremacji pod karą ekskomuniki. Między innymi powstał dokument Świętego Oficjum z 19 maja 1886 roku i 15 grudnia 1886 roku oraz Cadaverum cremationis z 1926 roku zakazujący praktyki kremacji ciał. (...) Złagodzenie stanowiska Kościoła w tej kwestii nastąpiło dopiero za pontyfikatu papieża Pawła VI w 1963 roku (Instrukcja De cadaverum crematione). Kongregacja zezwoliła w tym dokumencie na kremację warunkową, jednocześnie potwierdzając wyższość tradycyjnego grzebania ludzkiego ciała nad spopieleniem. Pozwoliła również na kremację w wypadkach koniecznych społecznie i z racji osobistych, ale nie przeciwnych moralności i nauce Kościoła katolickiego. (...) Natomiast ustanowiony przez papieża Jana Pawła II nowy Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. przypomniał wcześniejsze zalecenia kościelne o zakazie pogrzebu kościelnego dla wiernych, którzy spalili swoje ciała ze względów przeciwnych wierze chrześcijańskiej i nie uczynili publicznie znaków pokuty przed śmiercią, żałując swojego wyboru. (...) Liberalizacja stanowiska Kościoła w kwestii kremacji nastąpiła m.in. z powodu niewielkiej liczby dokonywanych spopieleń i braku motywów wrogich moralności Kościoła w tym względzie oraz trudności związanych z pochowaniem ciała ludzkiego.

Kremacja w Polsce. Założone przez Niemców w czasie II wojny światowej obozy koncentracyjne, (...) obozy zagłady, miejsca, w których znajdowały się komory gazowe oraz stosy, doły spaleniskowe, krematoria przeznaczone do spopielenia zwłok mordowanych ludzi. Po trudnych doświadczeniach czasu okupacji hitlerowskiej i wobec faktu masowej eksterminacji ludności, współcześnie kremacja ciała ludzkiego budzi w społeczeństwie polskim uzasadnione kontrowersje. Szczególnie jest to trudne do zaakceptowania dla ludzi starszych, którzy dobrze pamiętają tamte wydarzenia i okrucieństwa wojny