LIPSKO n. WISŁĄ – Parafia pw. Świętej Trójcy

Przez
Redakcja PDR
-
12906

KONTAKT:

DUSZPASTERZE:

  • Proboszcz:
    • ks. kan. Henryk Jagieło
  • Wikariusze:
    • ks. mgr Mariusz Paweł Babula
    • ks. mgr Dominik Frączek
    • ks. mgr Sławomir Andrzej Kośniewski

MSZE ŚW.:

  • Niedziele / Uroczystości:
    • 7.00;
    • 8.00;
    • 9.30;
    • 11.00;
    • 12.15;
    • 18.00 (zima 17.00)
  • Święta zniesione:
    • 7.00;
    • 9.30;
    • 11.00;
    • 18.00 (zima 17.00)
  • Dni powszednie:
    • 6.30;
    • 18.00 (zima 17.00)

O PARAFII:

  • Do parafii należą:
    • Babilon, Daniszów, Drezno, Dąbrówka, Gołębiów, Gruszczyn, Jelonek, Katarzynów, Lipa Miklas, Lipsko, Poręba, Szymanów, Śląsko, Tomaszówka, Walentynów, Wola Solecka II.
  • Odpusty:
    • Świętej Trójcy,
    • Przemienienie Pańskie (6 sierpnia)
  • Dni adoracji Najświętszego Sakramentu:
    • poniedziałek i wtorek po III Niedzieli Adwentu
  • Kościół filialny:
    • w Szymanowie pw. Niepokalanego Poczęcia NMP,
    • Msza św. w niedziele i święta o godz. 10.00
  • Kaplice:
    • pw. św. o. Pio w szpitalu w Lipsku,
      • Msza św. w niedziele i święta o godz. 7.40
    • w Domu Pomocy Społecznej,
      • Msza św. w niedzielę o godz. 9.00
  • Dom zakonny:
    • Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, kaplica,
      • ul. Kilińskiego 13a, 27-300 Lipsko,
      • T: +48 48 378 04 93
  • Historia:

Lipsko to miasto lokowane w II połowie XVI w. przez Mikołaja Oleśnickiego, co potwierdził król Zygmunt Stary w 1613 r. W tym czasie miasto stanowiło własność Krępskich, Wolskich, Gostomskich, w XVII w. Oleśnickich i Denhoffów, a w XVIII w. Sanguszków i Kochanowskich.

W 1868 r. utraciło prawa miejskie, a odzyskało je w 1958 r. Zbór ewangelicki, dzięki protekcji Oleśnickich, istniał w Lipsku w II połowie XVI w., zaś w 1596 r. został przekazany katolikom. Parafia powstała w 1606 r. Kościół pw. Świętej Trójcy został zbudowany na miejscu dawnego drewnianego zboru kalwińskiego w 1614 r., z fundacji kasztelana radomskiego Mikołaja Oleśnickiego i Zofii z Lubomirskich, jego żony – po przejściu z kalwinizmu na katolicyzm. Świątynia została dedykowana w 1686 r., a przebudowana w 1844 r. wg projektu Henryka Marconiego. Podczas pożaru w 1857 r. kościół został zniszczony. Wieża zwieńczona kopułą została zburzona w 1945 r., odbudowana w 1956 r. i przekształcona na dzwonnicę. W latach 1977–1979 świątynia była restaurowana staraniem ks. Stanisława Słyka. Kościół jest budowlą jednonawową, orientowaną, wzniesioną z kamienia wapiennego, wzmocnioną skarpami.

MAPA DOJAZDU:

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA