Parafia pw. św. Ludwika w Bliżynie ma już 100 lat. Mszy św. jubileuszowej przewodniczył bp Artur Miziński, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski.
Uroczystości rozpoczęły się od procesji, która wyruszyła z kaplicy pw. św. Zofii do kościoła parafialnego św. Ludwika. Obok bp. Artura Mizińskiego wśród koncelebransów byli bp Henryk Tomasik i inf. Stanisław Pindera oraz kapłani pochodzący z parafii, z dekanatu skarżyskiego oraz dawni duszpasterze. Wśród licznie zgromadzonych parafian i gości byli również przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, na czele z Agatą Wojtaszek, wojewodą świętokrzyskim.
Podczas Mszy św. homilię wygłosił bp Artur Miziński. Przypomniał w niej postać patrona parafii w Bliżynie: św. Ludwika, żyjącego w XIII w. króla Francji oraz historię parafii w Bliżynie, która choć ustanowiona w 1919 r. jako samodzielna jednostka, to swą historią sięga połowy XVIII w.
Bp Artur Miziński, homilia:
Na zakończenie Eucharystii bp Miziński udzielił uroczystego błogosławieństwa z okazji jubileuszu parafii.
Ostatnim elementem liturgicznym było poświęcenie dębu „Ludwik” i odsłonięcie okolicznościowej tablicy, które mają przypominać o wiekowej historii parafii.
Sto lat parafii w Bliżynie wpisuje się w sto lat wolnej i niepodległej Polski. Przypomniała o tym Agata Wojtaszek wręczając ks. Stanisławowi Włazło, proboszczowi parafii i organizatorowi uroczystości, Medal Wojewody Świętokrzyskiego z okazji jubileuszu setnej rocznicy odzyskania niepodległości Polski.
Uroczystości oficjalne zakończył piknik parafialny w ogrodach plebańskich. Nie zabrakło ludowej kapeli z Sorbina, która grała do tańca, zabaw dla dzieci, loterii i oczywiście smakołyków z grilla. Można było również wybić okolicznościową monetę na 100 lat parafii oraz porozmawiać z panem Romanem Falarowskim, autorem monografii o parafii w Bliżynie.
Z historii parafii w Bliżynie
Już połowie XVIII w. w Bliżynie istniała kaplica dworska pw. św. Rozalii i św. Zofii, która niestety spłonęła w 1815 r. Kolejna kaplica pw. św. Zofii, fundacji Ludwiki z Roztworowskich podkomorzyny sandomierskiej i jej syna Jacka, została zbudowana w latach 1818-1820. Do 1887 r. służyła ona także okolicznej ludności jako świątynia parafialna. Kościół murowany pw. św. Ludwika rozpoczęto budować w 1817 r. z inicjatywy hrabiny Ludwiki Potkańskiej. Projekt wykonał arch. Jacenty Mazurkiewicz. Zbudowano mury do kilku metrów wysokości i prace wstrzymano. Podaje się, że budowę zatrzymali Jacek Potkański, syn Ludwiki fundatorki, jak też proboszczowie Odrowąża, którzy obawiali się podziału parafii. W tym czasie ludność korzystała z drewnianej kaplicy pw. św. Zofii. Budowa kościoła była kontynuowana dopiero w latach 1896-1900, staraniem ks. Juliana Piątka, dzięki wsparciu hrabiego Ludwika Broel-Platera i ofiarności miejscowej ludności wg nowego projektu arch. Antoniego Hutten-Czapskiego i Aleksandra Knabe. Kościół został dedykowany 7/8 lipca 1900 r. przez bp. Antoniego Ksawerego Sotkiewicza, który już dwa lata wcześniej ustanowił parafie filialną z wydzielonych miejscowości parafii Odrowąż. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, uzyskała ona prawa samodzielnej parafii dekretem z 25 XI 1919 r. podpisanym przez bp. Mariana Ryxa, Biskupa Sandomierskiego.
Error encountered during authentication:
{
"error": "unauthorized_client",
"error_description": "Unauthorized"
}See here for documentation.
