W dzisiejszej katechezie zatrzymujemy się nad ważnym znakiem znajdującym się w prezbiterium kościoła, jakim jest miejsce przewodniczenia. Prawo liturgiczne stanowi, że „miejsce przewodniczącego, czyli krzesło kapłana celebransa, oznacza posługę przewodniczenia zgromadzeniu liturgicznemu oraz kierowania modlitwą ludu świętego. Dlatego najodpowiedniejsze dla niego miejsce będzie u szczytu prezbiterium, zwrócone w stronę ludu, chyba, że byłoby to niemożliwe ze względu na strukturę świątyni lub inne okoliczności, np. gdyby utrudniało łączność między kapłanem a wiernymi z powodu zbyt wielkiej odległości, albo gdyby tabernakulum znajdowało się na środku za ołtarzem. Należy unikać wszelkiego podobieństwa do tronu”.
Z miejsca przewodniczenia celebrans:
- rozpoczyna Mszę św. znakiem krzyża i pozdrawia wiernych,
- przewodniczy obrzędom wstępnym,
- wypowiada modlitwę KOLEKTY,
- zasiada tam podczas słuchania liturgii słowa Bożego, dziękczynienia,
- przewodniczy obrzędom zakończenia Mszy św.,
- wypowiada Modlitwę po Komunii,
- pozdrawia wiernych, udziela błogosławieństwa końcowego i rozsyła wiernych.
Obrzędy Błogosławieństw kierują specjalną modlitwę błogosławieństwa krzesła celebransa:
„Panie, wspólnie wysławiamy Twoje imię, bo Ty w swoim miłosierdziu przyszedłeś na świat jako dobry Pasterz, aby swoje rozproszone owce zgromadzić w jednej owczarni. Pokornie Cię prosimy: posilaj swoich wiernych chlebem słowa przez tych, których wybrałeś na głosicieli prawdy; prowadź wszystkich drogami świętości, aby Twoje owce razem z pasterzami z radością weszły kiedyś na wiekuiste pastwiska. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.”
Miejsce przewodniczenia liturgii jest więc ważnym znakiem dla całego zgromadzenia wiernych. Celebrans nawiązuje w tym miejscu szczególną więź duchową ze zgromadzonymi, w ich imieniu zanosi modlitwę do Pana Boga, staje się ich przedstawicielem, wyróżniony jest w tym zgromadzeniu właśnie jedynym takim miejscem, jak i swoją posługą przewodniczącego i strojem, który tylko jemu przynależy. W osobie celebransa, który staje lub zasiada na miejscu przewodniczenia całe zgromadzenie widzi Chrystusa, Jedynego i Wiecznego Kapłana, Dobrego Pasterza. Dlatego słuchajmy z uwagą słów przewodniczącego liturgii i z żywą wiarą włączajmy się w modlitwę liturgiczną Kościoła, aby nasze gromadzenie wielbiło Boga, który z nami się spotyka poprzez znaki świętej liturgii.
