Jezus Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy ze swoimi uczniami posłużył się chlebem i winem, aby przemienić je w Swoje Ciało i Krew. Posłużył się tymi prostymi znakami i podstawowym pożywieniem ludzi tamtego czasu. Chleb i wino podtrzymywały ludzkie życie, koiły głód i gasiły codzienne pragnienie. Ciało i Krew Chrystusa zapewniają przyjmującym Je, życie na wieki – „kto spożywa Ciało i Krew Moją, ma życie wieczne” zapewniał słuchających Go Jezus.
Kapłan nalewając do kielicha wino i niewielką ilość wody wypowiada po cichu modlitwę: „Przez to misterium wody i wina daj nam Boże udział w bóstwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo”.
Wino jest więc symbolem Bóstwa Chrystusa natomiast woda, Jego człowieczeństwa. Ich zmieszanie to moment przyjęcia przez Chrystusa – Odwiecznego Boga – ludzkiej natury, aby nas zbawić.
Inne interpretacje wypracowane z czasem przez Chrześcijan odnosiły się do krwi i wody, które wypłynęły z boku Chrystusa przebitego przez żołnierza na krzyżu. Wino było także symbolem niebiańskiej, wiecznej uczty a woda codzienności i losu każdego człowieka.
Kropla wody wlewana do kielicha z winem oznacza nasze życie, radości i smutki, porażki i sukcesy, które łączymy z ofiarą Chrystusa i wraz z Nim składamy Bogu Ojcu.
Następnie unosząc nad ołtarzem kielich z winem i wodą kapłan wypowiada modlitwę błogosławieństwa:
„Błogosławiony jesteś Panie, Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, owoc winnego krzewu i pracy rąk ludzkich. Tobie je przynosimy aby stało się dla nas napojem duchowym”.
Modlitwa ta jest dziękczynieniem Bogu za Jego troskę o człowieka, za dar wina, które stanie się w Eucharystii napojem duszy czyli takim, który daje życie wieczne. Modlitwa ta jest także prośbą o napełnienie Duchem Bożym.
Prośmy dziś Chrystusa uczestnicząc w obrzędzie przygotowania darów ofiarnych chleba i wina a potem przyjmując Ciało i Krew Chrystusa aby i w nas dokonało się przemienienie, abyśmy przyjmując prawdziwe Ciało i Krew Chrystusa zasłużyli na udział w Jego wiecznej uczcie.
