Nierozerwalność małżeńska wynika z natury małżeństwa i jest naturalną konsekwencją jedności małżeńskiej. Służy ona przede wszystkim samym małżonkom oraz dzieciom. Małżonkowie mając świadomość, że ich związek jest nierozerwalny poświęcają się dla siebie najbardziej. Mają świadomość, że będą przy sobie w trudnych chwilach. Dzięki nierozerwalności mają lepsze zabezpieczenie materialne. Łatwiej im planować swoją przyszłość. Papież Franciszek powiedział, że osoba zakochana nie planuje, że związek małżeński może być tylko na jakiś czas. Kto intensywnie przeżywa radość zaślubin, nie myśli o czymś przelotnym (AL 124).
Znaczenie nierozerwalności dla małżonków i dzieci
Małżonkowie, którym nie udało się zachować nierozerwalności swego związku mają więcej problemów ze sobą, boją się wejść w nowy związek, częściej ulegają uzależnieniom, mają poczucie przegranej życiowej.
Nierozerwalność małżeństwa służy dzieciom. Dzięki niej łatwiej zdecydować się na przyjęcie kolejnego dziecka, łatwiej wychować pozostałe dzieci. Dzieci do dobrego wychowania w rodzinie potrzebują obecności obydwojga rodziców. Zarówno ojciec jak i matka mają niezastąpioną rolę wychowawczą wobec dzieci.
Dzieci wychowujące się w pełnych rodzinach są spokojniejsze, zdrowsze, lepiej się uczą, są bardzie otwarte na innych, ufne, mają mniej problemów. Dzieci, które przeżyły rozwód swoich rodziców mają w życiu dorosłym o wiele więcej problemów tj. problemy ze zdrowiem, problemy z prawem, szybciej się uzależniają, wcześniej podejmują inicjację seksualną, mają gorsze wykształcenie, częściej wchodzą w konflikt z prawem, częściej popełniają samobójstwa.
Separacja małżeńska
W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że są pewne sytuacje, gdy wspólne życie małżeńskie z różnych powodów staje się praktycznie niemożliwe. W takich przypadkach Kościół dopuszcza fizyczną separację małżonków i zaprzestanie współżycia. Jednak małżonkowie w dalszym ciągu są przed Bogiem mężem i żoną i nie mogą zawrzeć nowego związku (por KKK 1649). Szczególnym powodem separacji może być zdrada (zwłaszcza powtarzająca się), przemoc (fizyczna, ale i psychiczna), obrona dziecka czy wymiar terapeutyczny – tzw. twarda miłość. Separacja jest sytuacją, która w założeniu dopuszcza pojednanie, ale możliwa jest też separacja trwała.
Papież Franciszek 24 czerwca 2015 roku powiedział: „są takie przypadki, kiedy separacja jest nieuchronna. Czasami może się nawet stać moralnie konieczna, kiedy wręcz chodzi o wyrwanie małżonka słabszego, czy też maleńkich dzieci, z najpoważniejszych ran spowodowanych zastraszeniem i przemocą, poniżaniem i wykorzystywaniem, wyobcowaniem i obojętnością”. Separacja zwalnia z obowiązku wspólnego zamieszkania i współżycia małżeńskiego. Osoby żyjące w separacji nie mogą zawrzeć nowego związku małżeńskiego.
