W niedzielę, 15 września b.r., po raz szósty pielgrzymowali na Jasną Górę bracia kurkowi ze Strzeleckich Bractw Kurkowych Okręgu Centralnego RP. Organizatorem dorocznych pielgrzymek jest Bractwo Kurkowe Św. Sebastiana w Radomiu.
Członkowie bractw kurkowych dziękowali Jasnogórskiej Hetmance Narodu Polskiego za doświadczane w każdym dniu łaski i dobrodziejstwa w życiu osobistym. Wspólnoty brackie zawierzyli swoją służbę Ojczyźnie, wartościom chrześcijańskim oraz działalność charytatywną. W modlitwie towarzyszył bractwom abp Wacław Depo, metropolita częstochowski.
– Pielgrzymki na Jasną Górę dla wielu chrześcijan, również dla konfraterni kurkowych, stanowią ważne punkty w życiu, niczym kamienie milowe wyznaczają nowe szlaki, w służbie Ojczyźnie, Kościołowi i ludziom w potrzebie. Prowadzą nas do postanowienia odmiany życia, często pomagają w podjęciu konkretnych, ważnych i dobrych życiowych decyzji, a wielu pielgrzymom ukazują wielką prawdę o miłosierdziu Boga. – mówi Sławomir Adamiec, hetman radomskiej konfraterni.
Wyjątkowym punktem tegorocznej pielgrzymki, był udział braci kurkowych w zwiedzaniu i przeżywaniu wystawy „Śladami Jezusa”.
– Dzięki porywającej narracji i spektakularnym multimediom, znajdujemy się w centrum wydarzeń Wielkiego Tygodnia, który zmienił historię świata. Dzięki tej wystawie odwiedziliśmy miejsca, w których dokonała się śmierć i zmartwychwstanie Jezusa… i to, co pozostało po tych wydarzeniach… odkryliśmy historię ludzi, dzięki którym do dziś istnieje bazylika Bożego Grobu… Była to dla nas pielgrzymka „śladami Jezusa…” – mówi Adamiec.
Sławomir Adamiec wspomniał również o wymiarze duchowym pielgrzymowania na Jasna Górę bractw kurkowych.
– Pielgrzymki brackie ukazują nam również naszą właściwą relację do rzeczywistości drogi ziemskiej, która często opisywana jest jako wędrówkę. Przecież od narodzin, aż do śmierci każdy z nas znajduje się w szczególnej kondycji „homo viator”. Każda pielgrzymka, jest więc symbolem indywidualnej wędrówki człowieka wierzącego, śladami Odkupiciela: jest praktyką czynnej ascezy i pokuty za ludzkie słabości, wyraża nieustanną czujność człowieka wobec własnej ułomności i przygotowuje go wewnętrznie do przemiany serca. Podczas Mszy św., Drogi Krzyżowej na jasnogórskich wałach, czuwania i modlitwy, kurkowi bracia ukazują świadectwo postępu naprzód drogą chrześcijańskiej doskonałości, starając się dojść z pomocą łaski Bożej do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa (Ef 4,13). – podsumowuje hetman Adamiec.
Foto: Prof-Art Ryszard Sierociński