JANOWIEC n. WISŁĄ – Parafia pw. św. Stanisława bp. m. i św. Małgorzaty

KONTAKT:

• Parafia pw. św. Stanisława bp. m. i św. Małgorzaty w Janowcu
  • Rynek 6,
  • 24-123 Janowiec n. Wisłą
  • woj. lubelskie
• T: +48 81 881 52 27
• E: socha.janusz@wp.pl
• W: #

DUSZPASTERZE:

• Proboszcz:
  • ks. Janusz Henryk Socha
• Wikariusz:
  • ks. mgr Robert Kuropieska

MSZE ŚW.:

• Niedziele / Uroczystości:
  • 8.00;
  • 10.00;
  • 11.30;
  • 15.30
• Święta zniesione:
  • 8.00;
  • 10.00;
  • 17.00
• Dni powszednie:
  • 7.00;
  • 7.30

O PARAFII:

• Do parafii należą:
  • Baryczka, Brzeście, Helenów, Ignaców, Janowiec, Janowiec Nowy, Janowice, Lucimia, Ławeczko Nowe, Ławeczko Stare, Mszadla, Oblasy, Rudki, Trzcianki, Wojszyn
• Odpusty:
  • św. Stanisława (8 maja),
  • św. Małgorzaty (13 lipca),
  • św. Anny (26 lipca),
  • św. Tekli (23 września)
• Dni adoracji Najświętszego Sakramentu:
  • 10, 11, 12 marca
• Kościół filialny:
  • pw. Miłosierdzia Bożego w Lucimi,
    • Msza św. w niedziele o godz. 14.00
• Historia:

Pierwotnie wieś Serokomla była własnością Janowskich herbu Syrokomla. Piotr Firlej, kasztelan wiślicki i wojewoda ruski, późniejszy właściciel wystarał się w 1537 r. o prawa miejskie brandenburskie od króla Zygmunta I Starego i nadał nazwę Janowiec. Następnie wybudował zamek „na podobieństwo zamku królewskiego w Krakowie”. Janowiec był później własnością Dulskich, Tarłów, Lubomirskich i Piaskowskich. Król Zygmunt III Waza gościł tu w 1591 r. W roku 1606 r. rokoszanie Zebrzydowskiego zebrani pod Janowcem doszli do ugody z królem. W 1656 r. Szwedzi złupili i zniszczyli zamek i miasto. W Janowcu gościł także król Michał Korybut Wiśniowiecki w 1672 r., a w 1716 r. król August II. Parafia została erygowana przed 1325 r. Pierwotny drewniany kościół istniał tu ok. 1326 r. Z kolei świątynię murowaną pw. św. Stanisława bp. oraz św. Małgorzaty wzniósł ok. 1350 r. biskup krakowski Bodzanta. Kolejna świątynia powstała w 1535 r. z fundacji Piotra Firleja, z częściowym wykorzystaniem starego kościoła gotyckiego. W 1559 r., gdy Firlejowie przyjęli wyznanie ewangelicko-reformowane, kościół został zamieniony na zbór kalwiński. Stan taki trwał do 1599 r. Wówczas decyzją Stanisława Tarło, starosty sochaczewskiego, świątynia została przywrócona katolikom. Kościół był gruntownie przebudowany w latach 1585–1600 i ponownie erygowany z fundacji Barbary z Dulskich Tarłowej, starościny sochaczewskiej. Świątynię dedykowano w 1604 r. W 1914 r. uległa częściowemu spaleniu. Obecny kościół jest w stylu późnorenesansowym z gotyckimi pozostałościami, orientowany, z białego kamienia wapiennego i cegły. Posiada dwa gotyckie portale kamienne do kaplicy św. Anny z rytymi napisami, wśród których najstarszy, czytelny, pochodzi z 1558 r. Na uwagę zasługuje także umieszczony w prezbiterium manierystyczny pomnik nagrobny Andrzeja Firleja i jego małżonki Barbary ze Szreńskich wykonany w XVI w. przez Santi Gucciego – nadwornego artysty króla Stefana Batorego. W latach 2003–2009 staraniem ks. Janusza Sochy kościół był restaurowany.

MAPA DOJAZDU: