Małżeństwo z małymi i dorastającymi dziećmi

739
Prezentacja Oazy Domowego Koscioła. Foto: ks. S. Piekielnik / www.diecezja.radom.pl

Kiedy mijają kolejne lata życia małżeńskiego, między małżonkami umac­niają się wzajemne więzi. Małżonkowie mogą wtedy cieszyć się dojrzałą miło­ścią małżeńską, widokiem posiadanych dzieci, które na ich oczach wzrastają, a także gdy mimo przeciwności losu coraz bardziej troszczą się o siebie nawza­jem, nie zapominając jednocześnie o pielęgnowaniu właściwych relacji z rodzi­cami i teściami. Radość życia małżeńskiego przejawia się także w prowadzeniu życia towarzyskiego oraz w posiadaniu wspólnych przyjaciół, pośród których małżeńska miłość i piękno tego powołania może promieniować.

Etap małżeństwa z małymi i dorastającymi dziećmi bywa czasem gwał­townego rozwoju relacji w małżeństwie i rodzinie. Jest czasem pewnego ugrun­towania, czy osiągnięcia ważnej dla rodziny stabilizacji życiowej. Wreszcie jest także czasem, kiedy młodzi jeszcze małżonkowie mogą dokonywać pewnego bilansu dotychczasowych wydarzeń, które miały miejsce w ich życiu: urodzenie dzieci, zdobyta praca, rozwój zawodowy, znalezienie swojego miejsca na ziemi.

Pojawiające się na tym etapie życia trudności, jeśli dobrze są przepraco­wane, umożliwiają wzrost duchowy obojga małżonków, są wzorem dla dzieci w radzeniu sobie z nie zawsze łatwymi i sprzyjającymi sytuacjami życiowymi oraz umacniają więzi małżeńsko-rodzinne, co jest konieczne do odważnego wkra­czania na kolejne etapy wspólnego życia.

Radość z posiadanych dzieci

Wzrastanie dzieci na oczach rodziców stanowi niezwykłą radość. Daje poczucie spełnienia i satysfakcję, z tego, że jest się rodzicem, że od Boga otrzy­mało się szczególny dar jakim są dzieci. Każdy dzień niesie ze sobą nowe wyzwa­nia, pośród których rodzice muszą się wciąż na nowo odnajdywać, nie zapomina­jąc jednocześnie o wzajemnej miłości. Naturalnemu rozluźnieniu ulegają zazwy­czaj więzi rodziców z dzieckiem, które nawiązuje samodzielny kontakt z rówie­śnikami w przedszkolu i szkole. To doskonała okazja do tego, by małżonkowie mogli więcej myśleć o sobie patrząc, jak ich dzieci dzień po dniu stają się coraz bardziej samodzielne.

W tym okresie kobiety – matki zazwyczaj wracają do pracy. Dla mężczyzn – ojców jest to okres wymagający zmian wzorca postępowania. Stają się mento­rami, przyjaciółmi i przewodnikami dla dzieci. Powrót żony do pracy pociąga również za sobą konieczność renegocjacji podziału obowiązków. Wspólne spę­dzanie czasu z dziećmi pomaga wzmacniać relacje rodzicielskie, przypomina o znaczeniu wspólnoty rodzinnej w życiu człowieka oraz ukazuje wartość ciągło­ści pokoleń. Radość z posiadanych dzieci uwidacznia się we wspólnym podej­mowaniu różnych przedsięwzięć, rodzinnych wyjazdów, czy nawet obowiązków domowych, do których angażowane są także dzieci.

Relacje z rodzicami i dziadkami

Podtrzymywanie kontaktów z rodzicami i teściami jest szczególne w momencie, kiedy dzieci zaczynają chodzić do przedszkola i szkoły. Dziad­kowie pozostają nadal autorytetem rodzicielskim, znajdują dla siebie miejsce w relacji z wnukami. Ich pomoc w tej fazie jest często nieodzowna, zwłaszcza w wypadku aktywności zawodowej matek. Dla wielu jest to okres bliskich relacji z wnukami bez odpowiedzialności wynikającej z funkcji rodzicielskiej. Spotka­nia z dziadkami, stanowią także okazję do budowania dobrych relacji z rodziną pochodzenia, z jednoczesnym przypominaniem o tym, że to jednak rodzice są pierwszymi wychowawcami dzieci i do nich należy ostateczne słowo. Ten okres życia, pomimo wspomnianych obciążeń, zawiera w sobie wiele radości i szczęścia wynikających z obecności dzieci i możliwości obserwowania i uczestnicze­nia w ich rozwoju.

Życie towarzyskie małżonków

Piękno życia małżeńskiego i rodzinnego to także życie towarzyskie mał­żonków, które realizuje się poprzez: wspólnie spędzony czas, wyjścia do restaura­cji, kawiarni, na spotkania ze znajomymi, do teatru, czy do kina. Ważne jest, aby w tym okresie małżonkowie posiadali wspólnych przyjaciół, zaprzyjaźnionych sąsiadów, a także utrzymywali kontakty, z rodzeństwem czy kuzynostwem. Nie­odłącznym warunkiem małżeńskiego życia towarzyskiego jest pamięć, że współ­małżonek – mąż, żona jest najważniejszy i nigdy, nawet najlepszy przyjaciel nie może być ważniejszy od niego. Z jednej strony, dobrze jest, aby zarówno mąż jak i żona, mieli swoich własnych przyjaciół, z którymi będą mogli np. osobno pójść na spacer. Z drugiej zaś strony ważne jest, aby drugi współmałżonek wiedział o istnieniu tych osób, a najlepiej osobiście ich znał. W posiadaniu przyjaciół istotne jest wzajemne zaufanie małżonków, szczerość wobec kochanej osoby. Jed­nocześnie wspólne wyjścia, czy wyjazdy towarzyskie stają się nie tylko okazją do spędzenia wspaniałych chwil w gronie ulubionych osób ale są również okazją do dawania świadectwa, o pięknie miłości małżeńskiej, do czego zachęcam wszyst­kich małżonków.

Małżonkowie, którzy posiadają małe i dorastające dzieci doświadczają wielu radości i trudności. Ważne jest jednak, aby wszelkie przeżycia i troski oraz działania dla dobra własnej rodzinny oddawali Panu Bogu, bo tylko w ten sposób będą mogli kształtować dojrzałe relacje wewnątrzrodzinne, pomagając jednocze­śnie wzrastać swoim dzieciom. Dla samych małżonków, otwarcie na Pana Boga, może być pomocą w przepracowaniu poszczególnych zadań tego etapu życia rodziny, co z kolei pozwoli im wkraczać pewnym krokiem na kolejne etapy życia małżeńskiego i rodzinnego.