Świadczenie innym dobra z miłością było dla Matki Kazimiery Gruszczyńskiej czymś oczywistym i tak dzieje się do dziś. Już ponad 80 lat wierni, kapłani, siostry w modlitwie powierzają jej swoje troski, kłopoty zdrowotne, rodzinne, zawodowe, osobiste, i proszą o pośrednictwo u Boga. Pierwsze świadectwa skuteczności jej orędownictwa są jeszcze za jej życia. Mecenas Walerian Strzałkowski w swoich wspomnieniach zapisał: “Spełniając zlecenia Matki Gruszczyńskiej w sprawach Zgromadzenia, stwierdzić muszę, że doznawałem nadzwyczajnej skuteczności jej modłów u Boga, odnosiłem wrażenie, że każda myśl Matki była ‘tchnieniem z góry’. Stąd też dla Niej miałem nadzwyczajną cześć, uważając ją za postać ‘szczególnie umiłowaną przez Boga'”. W czasie uroczystości pogrzebowych dwie osoby doświadczyły jej pomocy w sprawach zdrowia. W niedługim czasie po śmierci Założycielki siostry odnotowały świadectwa uzyskania łaski zdrowia przez chorych, którymi się opiekowały i polecały ich zdrowie Matce Kazimierze.
Dokumentacja łask za wstawiennictwem Kazimiery Gruszczyńskiej aktualizowana jest na bieżąco. Zawiera świadectwa uzyskania przede wszystkim łaski zdrowia przez osoby proszące o jej orędownictwo, ale także o pomoc w załatwieniu trudnych spraw osobistych, pomoc w uwolnieniu od duchowych zniewoleń. Podziękowania za: uzdrowienie z guza mózgu, ciężkiej choroby jelit, za odzyskanie słuchu, za uratowanie nóg od amputacji, za szczęśliwy przebieg operacji tętniaka aorty, nowotworowego guza płuc, tętniaka mózgu, powrót syna do domu, poczęcie dziecka, szczęśliwy poród, za poprawę zdrowia, znalezioną pracę, za uwolnienie z cierpienia duchowego – to tylko niektóre z przesłanych słów wdzięczności.
Zachęcamy wszystkich, a w szczególności tych, których dotyka cierpienie fizyczne, moralne, duchowe oraz osoby oddające się posłudze chorych do polecania Bogu swoich intencji przez wstawiennictwo Sługi Bożej. Polecane prośby są omadlane codziennie przez siostry w nieustannej nowennie odprawianej za wstawiennictwem Matki Kazimiery.
(W: Z Kozienic, ku chwale ołtarzy. Droga do świętości Sługi Bożej Kazimiery Gruszczyńskiej, Kozienice 2015)
Kazimiera Gruszczyńska urodziła się 31 grudnia 1848 r. w Kozienicach. Od najmłodszych lat pragnęła swoje życie poświęcić Bogu. Wychowana w duchu wartości katolickich i patriotycznych była otwarta na drugiego człowieka i wrażliwa na jego potrzeby. Jako młoda dziewczyna katechizowała ubogie dzieci, pomagała potrzebującym, odwiedzała chorych, posługiwała w kościele parafialnym.
Za radą spowiednika zgłosiła się do zgromadzenia sióstr Szarytek z zamiarem wstąpienia do niego, ale po rozmowie wstępnej czuła, że to nie jest droga dla niej przeznaczona.
W czerwcu 1875 r. udała się do Zakroczymia do znanego spowiednika, O. Honorata Koźmińskiego. Pod Jego kierunkiem odbyła tygodniowe rekolekcje na podstawie Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli. Był to moment przełomowy w jej życiu. Tu otrzymała wewnętrzne światło, które ukazało jej kierunek dalszego życia. Po odbyciu rekolekcji za natchnieniem Bożym przyłączyła się do grupy kobiet będącej zalążkiem ukrytego Zgromadzenia Posłanniczek Serca Jezusowego założonego przez o. Honorata i rozpoczęła formację zakonną. 1 czerwca 1879 r. złożyła śluby zakonne. Następnie, w 1881 r., O. Honorat Koźmiński powierzył jej funkcję przełożonej w Warszawskim „Przytulisku” – schronisku dla kobiet będących w trudnej sytuacji życiowej. Z tym miejscem związała się już na zawsze. Pod kierunkiem O. Honorata zaczęła tworzyć nowe zgromadzenie, którego pierwszymi członkiniami zostały osoby związane z „Przytuliskiem”. Przez 26 lat formowała tworzące się zgromadzenie, będąc jednocześnie członkinią Posłanniczek. Dopiero kiedy pojawiły się trudności z zatwierdzeniem Sióstr Cierpiących, którego była współzałożycielką, a które taką miało nazwę pierwotną, została zwolniona ze ślubów w pierwotnym zgromadzeniu i złożyła śluby w zgromadzeniu przez siebie założonym. Kierowała nim do śmierci. ukochała zgromadzenie całym sercem i służyła mu z wielkim oddaniem do końca pomimo przewlekłej, nasilającej się z wiekiem choroby.
Zmarła 17 września 1927 r. w Kozienicach. Jej ciało zostało uroczyście przewiezione i pochowane na Powązkach w Warszawie.
Biogram: https://www.parafia-kozienice.pl/sluga-boza-matka-kazimiera-gruszczynska.html
Modlitwa o uproszenie potrzebnych łask
za wstawiennictwem Matki Kazimiery Gruszczyńskiej
Boże, najlepszy Ojcze, bądź uwielbiony za powołanie Kazimiery Gruszczyńskiej do służby w Kościele. Ona wielkodusznie odpowiedziała na otrzymany dar i stała się matką nowej rodziny zakonnej. Pełna obecności Ducha Świętego, na wzór Chrystusa niosła pomoc i pociechę chorym, cierpiącym i strapionym.
Pokornie Cię proszę, Boże w Trójcy Świętej Jedyny, udziel mi za jej przyczyną łaski ………… i spraw, aby dostąpiła chwały ołtarzy we wspólnocie Ludu Bożego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.
Imprimatur: Bp Henryk Tomasik, Radom, 7 marca 2013 roku, L. dz. 217/13.
Prośby o modlitwę i informacje o otrzymanych łaskach prosimy kierować na adres:
Postulacja Sł. Bożej Kazimiery Gruszczyńskiej
ul. Wilcza 7
00-538 Warszawa
E1: matkakazimiera.franciszkanki@gmail.com
E2: lucynacz@o2.pl
T.: +48 512 485 186
