Z okazji obchodów stulecia urodzin św. Jana Pawła II na stronie poświęconej Słudze Bożemu Biskupowi Piotrowi Gołębiowskiemu umieszczono świadectwo o przyszłym papieżu Janie Pawle II. Oto jego fragment:
„Po raz pierwszy spotkałem ks. prof. Karola Wojtyłę w 1958 r. w kaplicy Cudownego Obrazu Matki Najświętszej na Jasnej Górze. Klęczał w zakątku przy żelaznej bramie za ustawionymi krzesłami. Uderzyło mnie bardzo głębokie skupienie młodego kapłana, jak gdyby wyłączył się zupełnie z otoczenia. Po wyjściu z kaplicy zapytałem idącego za mną biskupa, czy wie, kim jest ksiądz, który tak żarliwie modli się przed Obrazem Matki Bożej. Usłyszałem odpowiedź: to nowy biskup nominat, sufragan krakowski, profesor Karol Wojtyła. Przybył z arcybiskupem Eugeniuszem Baziakiem na rekolekcje biskupie. Ten obraz rozmodlonego biskupa Karola z biegiem czasu nie zacierał się, lecz zaznaczał się coraz wyraźniej przy następnych spotkaniach. Biskup Wojtyła był zawsze bezpośredni, pogodny, nie krępujący, a jednocześnie wewnętrznie skupiony. Wyczuwało się w Nim męża głębokiej wiary i żarliwej modlitwy. Biskup Karol posuwał się na szczeblach hierarchii, został metropolitą krakowskim (1964), kardynałem (1967)… Źródło tych przymiotów upatrywałem w pokorze. Najwięcej mnie budował synowski stosunek Kardynała Metropolity Krakowskiego do Ks. Kardynała Prymasa Polski. Nasuwała mi się myśl, aby za to przy sposobności podziękować Ks. Kard. Wojtyle, za tę szlachetną, wspaniałą postawę. Nie uczyniłem tego z lęku, by nie urazić Jego i nie wywołać zakłopotania.” – za: http://www.bppiotr.pl/
W Diecezji Radomskiej prowadzony jest proces beatyfikacyjny Sługi Bożego biskupa Piotra Gołębiowskiego. Więcej o procesie: >>TU<<.
