- Modlitwa na rozpoczęcie medytacji:
Pieśń do Ducha Świętego.
Dziewico Matko, bądź przy mnie, jak byłaś bliska Apostołom w Wieczerniku, umacniaj i pogłębiaj w moim duchu pragnienie Boga. Ty, Dziewico Milczenia, strzeż mojego skupienia zatrzymaj ode mnie niepotrzebne fantazje, roztargnienia i zaniedbania. Niewiasto posłuszna, pomóż mi otworzyć serce, zanim otworzę księgę, tak aby stało się gościnnym domem dla Słowa. Podpowiedz mi, Niewiasto Modlitwy, słowa, które wzruszą serce Boga i sprawią, by On napełnił mnie obficie wiedzą i zrozumieniem. Niewyczerpana Księgo, Która dałaś światu do czytania wieczne Słowo Ojca, prowadź mnie w lekturze świętego Tekstu, abym umiał znaleźć w każdym słowie jedyne Słowo, w którym Ojciec wyraża całkowicie samego siebie. Ty, która jesteś Świątynia Ducha, wspieraj mnie w medytacji, bym był podobny do Ciebie. Dziewico, która zachowujesz wszystkie sprawy, rozważając je w sercu. Niewiasto Modlitwy, daj mi uczestniczyć w tej radości, z jaką wielbiłaś Pana: Niech Twoje uwielbienie i Twój śpiew staną się moimi. Lustro odzwierciedlające doskonale Obraz Syna, uproś mi łaskę życia, które będzie wiernym wyrazem tego, co czytam, medytuję, o co błagam i co kontempluję.
- Odczytanie fragmentu – J 2, 1-11:
„Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?». Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie”.
- Rozważanie:
1: Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa.
Rozpoczął się już kolejny dzień pielgrzymki. Kolejny raz rozważając teksty biblijne w czasie naszej pielgrzymki widzimy, że Maryja znajduje się w otoczeniu swoich krewnych i przyjaciół. Maryja zatem jawi się jako Ta, która nie boi się wchodzić w relacje, wręcz przeciwnie – Ona ich szuka. Nie zamyka się na człowieka.
- W jaki sposób Maryja jest obecna w twoich relacjach, zwłaszcza rodzinnych?
- W jaki sposób ty zawiązujesz relacje w grupie pielgrzymkowej? Szukasz ich czy uciekasz od ludzi?
3: Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
Ostatnim słowem Maryi zapisanym na kartach Pisma Świętego jest powyższe zdanie. Ostatnim słowem Maryi jest zatem zaproszenie do posłuszeństwa. Posłuszny jest ten, kto jest gotowy zrezygnować ze swojej woli ze względu na dobro drugiego. To polecenie Maryi z pewnością można odnieść także do relacji rodzinnych.
- Jak wygląda posłuszeństwo w twoich relacjach rodzinnych?
- W jaki sposób stawiasz wymagania swoim bliskim i jak reagujesz, gdy ktoś ich nie spełni?
7: Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą!” I napełnili je aż po brzegi.
By doświadczyć działania Jezusa w życiu, nie trzeba robić nadzwyczajnych rzeczy, wystarczy stworzyć Bogu przestrzeń do działania. Przecież to Pan działa cuda, a nie my naszą wolą czy przy pomocy naszych umiejętności. Owo „napełnienie stągwi wodą” można odnieść do sytuacji, gdzie otwieramy się na Jego działanie przez czas na modlitwę czy przeżywanie sakramentów.
- Jak wygląda twoja modlitwa, zwłaszcza tu, na pielgrzymce?
- W jaki sposób stwarzasz przestrzeń Bogu do tego, by działał w twoim życiu?
- Pieśń uwielbienia połączona z dziękczynieniem za doświadczenie Słowa Bożego.
(Oprac. ks. Michał Podsiadły)
