Znak krzyża świętego.
Dziś kolejny dzień pielgrzymowania. Tak, jak Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry, tak i my po porannym przebudzeniu, chcemy wybrać się z pośpiechem na Jasną Górę. Duch Święty, który napełnił Elżbietę, sprawił, że Maryja poczęła. Ten sam Duch Święty napełnił Apostołów swoimi Darami, które pozwoliły im wyjść i odważnie głosić Chrystusa. Dlatego chcemy prosić Ducha Świętego, aby i nas napełnił potrzebnymi nam darami do pielgrzymowania, do dawania świadectwa, do czynienia dobra, do bycia prawdziwymi chrześcijanami.
Przybądź, Duchu Święty,
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Dawco darów mnogich,
Przyjdź Światłości sumień!
O najmilszy z Gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.
Światłości najświętsza!
Serc wierzących wnętrza
Poddaj swej potędze!
Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze!
Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę!
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary!
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary!
Niepokalana Maryja zawsze miała czyste serce. Przed każdym z nas staje zadanie pielgrzymowania przez życie w stanie łaski uświecającej. To nie jest łatwe zadanie, ale dzięki temu wysiłkowi możemy codziennie przyjmować Komunię świętą. Spowiedź święta to nie tylko grzechy, które trzeba wyznać i żałować za nie, ale to też doświadczenie Miłosierdzia i bliskości Boga. Takie doświadczenie było udziałem Maryi.
Módlmy się do naszej Matki, aby pomogła nam przeżywać każdy dzień z czystym sercem. A jeśli popełnimy ciężki grzech, to niech wyjedna łaskę, byśmy jak najszybciej, z pośpiechem udali się do kratek konfesjonału, aby żyć zawsze w łasce uświecającej. Niech fragment Ślubów Jasnogórskich i nasza zgoda słowami: „Królowo Polski, przyrzekamy!”, będzie naszym dzisiejszym wołaniem do Matki Bożej o pomoc w trosce o czystość naszej duszy:
Matko łaski Bożej! Przyrzekamy Ci strzec w każdej duszy polskiej daru łaski jako źródła Bożego życia. Pragniemy, aby każdy z nas żył w łasce uświęcającej i był świątynią Boga, – aby cały Naród żył bez grzechu ciężkiego, – aby stał się Domem Bożym i Bramą niebios dla pokoleń wędrujących poprzez polską ziemię – pod przewodem Kościoła katolickiego – do Ojczyzny wiecznej.
Powtarzamy: Królowo Polski, przyrzekamy!
Niech Dobry Bóg powala nam i naszym bliźnim doświadczać swego Miłosierdzia w Sakramencie Pokuty i Pojednania.
Ojcze nasz…
Za chwilę rozważymy Ewangelię o Nawiedzeniu św. Elżbiety i maryjny hymn uwielbienia Boga „Magnificat”. Niech Maryja pomoże nam mieć zawsze wrażliwe serce na Bożą obecność i na potrzeby bliźnich.
Zdrowaś Maryjo…
(Oprac.ks. Michał Ulaski)
