- Aklamacja po przeistoczeniu – Misterium fidei
Z języka łacińskiego aklamacja oznacza spontaniczne zawołanie ludu jako wyraz aprobaty i podziwu. Po przemianie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa kapłan wypowiada słowa aklamacji np. „Oto wielka tajemnica wiary”. Odpowiedź ludu: „Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”, wylicza wielkie dzieła zbawcze dokonane przez Chrystusa, a przede wszystkim Jego śmierć, zmartwychwstanie i powtórne przyjście na końcu czasów.
- Anamneza
Z języka greckiego słowo anamnesis oznacza wspomnienie, pamiątkę, przypomnienie. Kościół święty wypełniając nakaz otrzymany od Chrystusa Pana, celebruje pamiątkę Pana i wspomina Jego wielkie dzieła zbawcze, szczególnie Jego błogosławioną mękę, śmierć, chwalebne zmartwychwstanie i wniebowstąpienie.
W swojej istocie anamneza nie tylko przypomina minione wydarzenia zbawcze dokonane przez Jezusa, ale uobecnienia ona mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa – tu i teraz, dla wszystkich uczestników liturgii.
- Modlitwy wstawiennicze
Eucharystia jest sprawowana w łączności z całym Kościołem w niebie i na ziemi. Ofiarę składa się za wszystkich jego członków żywych i umarłych, którzy zostali wezwani do uczestnictwa w odkupieniu i zbawieniu dokonanym przez Ciało i Krew Chrystusa (por. OWMR 55). W modlitwach wstawienniczych modlimy się o błogosławieństwo Boże dla Kościoła i świata. W modlitwie za Kościół kapłan wymienia imię papieża oraz biskupa diecezjalnego. W prośbach tych wyraża się powszechność kościoła oraz obowiązek modlitwy chrześcijan za Kościół i jego pasterzy. Kolejna prośba dotyczy wszystkich wiernych zmarłych, aby zostali zbawieni. Na koniec prosimy o dar dopuszczenia żyjących do wspólnoty ze świętymi, którzy przed nimi przeszli pielgrzymkę wiary i mają udział w zmartwychwstaniu Chrystusa.
- Doksologia końcowa
Z języka greckiego doksa – wielkość, wspaniałość, szacunek i logos – słowo. Jest to formuła uwielbiająca wspaniałość i wielkość Boga.
Doksologia jest podsumowaniem całej Modlitwy Eucharystycznej. W czasie śpiewu lub recytacji słów doksologii kapłan unosi w górę patenę oraz kielich. Jest to najstarszy gest podniesienia we Mszy Świętej. Przez Chrystusa Kościół, który buduje Duch Święty, oddaje cześć i uwielbienie Bogu Ojcu. Uroczyste końcowe „Amen”, wypowiedziane przez wszystkich obecnych na liturgii, wieńczy nie tylko doksologię, ale całą Modlitwę Eucharystyczną. Poprzez „Amen” wszyscy obecni włączają się w Modlitwę Eucharystyczną odmawianą przez kapłana.
