W kolejnej katechezie o liturgii słowa dziś zajmiemy się wyznaniem wiary i modlitwą powszechną.
Po homilii w niedziele i uroczystości wierni wyznają wiarę według formuły zatwierdzonej przez Kościół. Jest to symbol nicejsko-konstantynopolitański. W jego miejsce, zwłaszcza w czasie Wielkiego Postu i w Okresie Wielkanocnym, można użyć symbolu chrzcielnego Kościoła Rzymskiego zwanego Składem Apostolskim. Zaleca się je odmówić także z okazji szczególnych celebracji. Jest to nasza odpowiedź na słowo Boże. Wyznanie wiary śpiewa lub recytuje kapłan wraz z ludem, zachowując postawę stojącą. Gdy symbol jest śpiewany, jego wykonanie może być stosowane przez lud na przemian ze scholą, a jeśli jest recytowane, to oprócz wspólnej recytacji można je odmawiać na przemian z podziałem na dwa chóry. W większe uroczystości zaleca się, aby wyznanie wiary było śpiewane.
Podczas wypowiadania słów: „I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem” względnie: „który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny” wszyscy głęboko się pochylają, a w uroczystości Zwiastowania i Narodzenia Pańskiego klękają na te słowa.
Liturgię słowa kończy modlitwa powszechna. Wstęp i orację końcową wypowiada główny celebrans, natomiast wezwania modlitwy wypowiadają wierni. Mogą być one wygłaszane z ambony lub innego odpowiedniego miejsca przez diakona, kantora, lektora lub innego świeckiego. Odczytywanie wezwań tej modlitwy nie należy do kapłana. Wierni w tym czasie stoją i przyłączają się do modlitwy przez wspólne wezwanie wypowiadane po każdej intencji albo zachowują ciszę.
Treść ich powinna być zwięzła, ułożona w duchu mądrej wolności i wyrażająca błagania całej wspólnoty. Należy w niej uwzględnić następujące intencje: w potrzebach Kościoła, za rządzących i o zbawienie całego świata, za doświadczanych trudnościami i za miejscową wspólnotę. W okolicznościowych celebracjach takich jak udzielanie sakramentu bierzmowania, błogosławienie małżeństwa, pogrzeb, porządek intencji może bardziej liczyć się z określonymi okolicznościami. Wezwań ma być przynajmniej cztery, a najwyżej sześć.
Wypada, aby ta modlitwa była przemyślana, starannie przygotowana i zanoszona z zasady we Mszach świętych sprawowanych z udziałem wiernych.
